جزایر زباله ای اقیانوس ها وحقایقی تکان دهنده درباره
جزایر زباله مناطقی از اقیانوس ها هستند که به دلیل ویژگی های خاص جریان ها ، مقدار زیادی زباله جامد در آنها جمع می شود. جز component اصلی این جزایر پلاستیکی است که بیشتر از مناطق ساحلی می آید.
شکل گیری آن با جمع شدن زباله های جامد در مناطق ساحلی که توسط جریان جزر و مد و اقیانوس به دریا کشیده می شوند ، آغاز می شود. به همین ترتیب ، زباله هایی که مستقیماً توسط کشتی های باری ، ماهیگیری و مسافری به دریا ریخته می شوند ، به آنها اضافه می شوند.
🔸️جزیره ای از زباله وسط اقیانوس ارام
یک لکه متشکل از زباله در اقیانوس آرام، به بزرگترین ناحیه در میان پنج منطقه بزرگ تجمع پلاستیک در اقیانوس های جهان تبدیل شده است.
🔸️ محل دقیق این لکه حد وسط جزایر هاوایی و ساحل کالیفرنیا است. مساحت این لکه 1.6 میلیون کیلومتر مربع تخمین زده می شود؛ یعنی به اندازه مساحت ایران یا سه برابر مساحت فرانسه. سالانه بطور تخمینی بین 1.15 تا 2.41 میلیون تن پلاستیک از طریق رودخانه ها وارد اقیانوس ها می شود.
به دنبال الگوهای طبیعی حرکت آب ، بقایای شناور توسط این جریانات حمل می شوند ، بنابراین آنها به سمت مرکز مدار، همگرا می شوند. شکل گیری جزایر زباله برای اولین بار در سال 1997 به تصویر کشیده شد.
این انباشت عظیم زباله (عمدتا پلاستیک) نشان دهنده یک مشکل جدی زیست محیطی است. بنابراین ، ماکروپلاستیک (قطعات بزرگ مانند کیسه ها ، ظروف یا سایر موارد) برای بسیاری از گونه های دریایی به تله های کشنده تبدیل می شود.
از طرف دیگر ، میکروپلاستیک (قطعات 5/2 میلی متری) توسط جانوران دریایی بلعیده می شود و علاوه بر آزاد سازی مواد سمی باعث آسیب مکانیکی نیز می شود. میکروپلاستیک ماده ای است که باکتری ها ، جلبک های سمی ، مواد شیمیایی مانند DDT ، هیدروکربن ها و فلزات به آن می چسبند.
خصوصیات جزایر زباله
تاریخچه:
از آغاز دهه 80 قرن بیستم ، هشدار در مورد افزایش ضایعات پلاستیکی حمل شده توسط جریان های اقیانوس ها وجود داشت. با این حال ، مشکل جزایر به اصطلاح زباله کمی بیش از 20 سال پیش شناخته شد.
اولین شاهدی که این جزایر را گزارش نمود چارلز مور آمریکایی (ناخدای قایق و موج سوار) در سال 1997 بود. مور در مناطق دور از مسیرهای عمومی در اقیانوس آرام شمالی در حال قایقرانی بود و مقدار غیرمعمولی از بقایای پلاستیک را کشف کرد.
در طی سال 1999 اولین کار علمی با هشدار درباره پدیده ای که به عنوان تکه بزرگ زباله در اقیانوس آرام شناخته می شود ، منتشر شد. از آن زمان تاکنون ، شش جزیره بزرگ زباله کشف شده است (سه جزیره در اقیانوس آرام ، دو جزیره در اقیانوس اطلس و دیگری در اقیانوس هند).
اجزا و شکل جزایر
تکه های زباله به خودی خود جزایر نیستند بلکه مناطق وسیع اقیانوسی و بدون مرز مشخص با آوارهای شناور و غوطه ور هستند. بیشتر این مواد زائد قطعات پلاستیکی به شکل گلوله یا به اندازه برنج هستند که سوپ پلاستیک نامیده می شوند.
طول این جزایر زباله از 700000 کیلومتر مربع به 15 میلیون کیلومتر مربع متغیر است و حاوی 6 تا 100 میلیون تن پلاستیک است. در مورد مکان آنها ، آنها در داخل مدارهای بزرگ جریانهای اقیانوس قرار دارند.
در بعد عمودی ، آنها به صورت نواری به عمق 30 متر گسترش می یابند و دو منطقه اصلی را تشکیل می دهند:
- اولی از آن ضایعات با چگالی برابر با آب تشکیل شده و بنابراین در سطح شناور هستند. این منطقه می تواند از صدها هزار تا میلیون ها کیلومتر مربع باشد.
- ناحیه دیگری نیز وجود دارد که به سمت بستر دریا واقع شده و بقایایی با تراکم بالاتر از آب تشکیل می شود.
جنبه های مربوط به مکان شما
جزایر زباله در آبهای بین المللی در مناطقی دور از مسیرهای دریایی تجاری واقع شده اند. به همین دلیل ، این مشکل تا چند سال پیش کشف نشده است و هیچ کشوری مسئولیت حل آن را ندارد.
مشکلات مطالعه آن
مطالعه نقاط زباله به دلیل موقعیت مکانی دور از خطوط حمل و نقل مشترک کار آسانی نیست. از طرف دیگر ، نظارت بر آن توسط ماهواره ها به دلیل شفافیت پلاستیک ، که سازنده اصلی آن است ، عملی نیست.
علاوه بر این ، بیشتر پلاستیک موجود از ذرات کوچک در زیر آب اصلی غوطه ور است و منطقه محدودیت مشخصی ندارد. بنابراین ، با توجه به معیارها و روش های اندازه گیری ، پسوندها و توده های زباله بسیار متغیر به آنها اختصاص داده می شود.
در طی سال 2009 موسسه 5 Gyres (Instituto 5 Giros) به عنوان ابتکار پژوهشگران مختلف برای مطالعه جزایر زباله در اقیانوس ها اقدام نمود. در حال حاضر ، این موسسه در سطح بین المللی شناخته شده است و توسط سازمانهایی مانند UN (سازمان ملل متحد) پشتیبانی می شود.
منشا زباله ها
بیشتر زباله ها (تقریباً 80٪) از مناطق ساحلی ، هم در سرزمین اصلی و هم در جزایر است. در حالی که 20٪ دیگر از طریق حمل و نقل دریایی (به طور عمده ناوگان ماهیگیری) منشا می گیرد.
تخمین زده می شود که سالانه حدود 8 میلیون تن زباله به اقیانوس ها برسد. این زباله های رسوب یافته در مناطق ساحلی توسط جریان و جزر و مد حمل شده و وارد بخشی از مدار جریان های بزرگ اقیانوس می شوند.
با توجه به اینکه جریانهای اصلی اقیانوسها یک سیستم چرخشی را تشکیل می دهند و با مناطق ساحلی مرز مشترک دارند. این چرخش یک گرداب یا منطقه همگرایی به سمت مرکز سیستم ایجاد می کند و باعث حرکت بقایای شناور به سمت این منطقه می شود.
جزایر زباله چگونه شکل می گیرند؟
چرخش نیمه گرمسیری اقیانوس سیستم جریاناتی است که در اثر جریان باد در اقیانوس های آرام ، اقیانوس اطلس و هند ایجاد می شود. این سیستم ها از مناطق گرمسیری به قطب ها منتقل می شوند و در هر دو اقیانوس پیچ و تاب هایی در شمال و جنوب وجود دارد.
توده های هوا در استوا گرم می شوند ، افزایش می یابند و در اثر چرخش زمین به سمت غرب جاروب می شوند. با افزایش این توده های هوا ، آنها خنک می شوند و شروع به نزول حدود 30 درجه عرض جغرافیایی می کنند و به سمت شرق می روند.
این مدار بادها توده عظیمی از هوا را ایجاد می کند که در جهت عقربه های ساعت در نیمکره شمالی می چرخد. به نوبه خود ، در نیمکره جنوبی حرکت چرخشی در جهت مخالف رخ می دهد.
توده هوای چرخان یک سیستم فشار بالا ایجاد می کند که سطح اقیانوس را فرو می ریزد و جریان سطحی آهسته در مقیاس اقیانوس را هدایت می کند. این جریان با تشکیل مارپیچی که در مرکز آن بادهای سبک یا آرام قرار دارد ، حرکت می کند
به دلیل این الگوی حرکت جریان اقیانوسی ، بقایای شناور تمایل دارند به سمت منطقه مرکزی جریان جمع شوند. به این ترتیب ، قطعات پلاستیکی شناور و سایر آوارها جمع می شوند و جزایر یا تکه های زباله اقیانوسی را تشکیل می دهند.
پیامدهای آن برای محیط زیست
زباله هایی که این جزایر را تشکیل می دهند ، عناصر آلوده کننده محیط اقیانوس هستند. بیشتر آنها قطعات پلاستیکی هستند که خطری برای جانوران دریایی است.
حیوانات آبزی
بسیاری از حیوانات دریایی مانند غرق شدن لاک پشت ها با غرق شدن پلاستیک را می خورند. حیوانات دیگر به دلیل مقادیر زیادی پلاستیک که در انتها در دستگاه گوارش آنها جمع می شود ، دچار عوارض و حتی مرگ می شوند.
برخی از گروه های متاثر از پلاستیک انباشته شده در جزایر زباله ، گونه های مختلف کوسه و سیاس هستند. علاوه بر این ، ارگانیسم های تغذیه کننده فیلتر مشاهده شده اند که در شکمشان با قطعات پلاستیکی رنگی شفاف هستند.
آلباتروس
جمعیت آلباتروس ها (خانواده Diomedeidae) که در نزدیکی جزیره زباله شرقی (اقیانوس اطلس شمالی) زندگی می کنند ، به طور جدی تحت تأثیر پلاستیک قرار می گیرند. مقادیر زیادی پلاستیک در دستگاه گوارش آلباتروسهای مرده یافت شده است.
به همین ترتیب ، تخمین زده می شود که 40٪ از جوجه های آلباتروس می میرند زیرا والدین آنها به آنها میکرو پلاستیک می دهند که آنها آن را به عنوان غذا اشتباه می گیرند.
ماکروپلاستیک: تله های کشنده
برخی از عناصر ماکروپلاستیک مانند کیسه ها ، شبکه ها ، ظروف بزرگ هستند و در جایی که حیوانات دریایی به دام می افتند به تله های مرگ تبدیل می شوند.
طی یک کاوشگری در سال 2002 ، عکاسان علمی تصاویر زیر آب از چتر دریایی را که در خطوط پلاستیکی فرسوده قرار گرفته بود ، ثبت کردند. از طرف دیگر ، کارشناسان اعزامی از موسسه 5 Gyres در سال 2010 او ماهی های گرفتار در بطری ها را پیدا کرد.
میکروپلاستیک
میکروپلاستیک قطعاتی با قطر 2 تا 5 میلی متر است که در اثر تجزیه پلاستیک در دریا ایجاد می شود. این قطعات به راحتی توسط گونه های دریایی بلعیده می شوند و باعث تغییرات و حتی مرگ می شوند.
بنابراین ، توسعه گرانولوم در صدف های آبی ناشی از بلع مواد میکروپلاستیک تأیید شده است.
مسمومیت
برخی از محققان اشاره کرده اند که جدی ترین مشکل این قطعات ریز پلاستیکی شناور ، پتانسیل سمی آنها است. بسیاری از این مواد زائد موادی ترشح می کنند که بر زندگی دریایی تأثیر منفی می گذارد.
به عنوان مثال ، پلاستیک ها دی اکسین و بیس فنول A ترشح می کنند و بر فرآیند تولید مثل بسیاری از گونه ها تأثیر می گذارد.
از طرف دیگر ، میکروپلاستیک ها عوامل بیماری زا (باکتری ها و جلبک های سمی) و مواد مضر مختلفی را که می توانند توسط جانوران دریایی مصرف شوند ، جذب می کنند. سایر مواد سمی شامل DDT ، PCB ها ، هیدروکربن ها ، فلزات و سایر مواد شیمیایی آبگریز سمی (رد کننده آب) است.
علاوه بر این ، خطر تجمع زیستی وجود دارد (تجمع سموم در طول زنجیره غذایی در حالی که یک ارگانیسم موجود دیگر را بلعیده است). بنابراین ، سلامت انسان می تواند با مصرف حیوانات دریایی آلوده به پلاستیک های کوچک و سموم آنها تحت تأثیر قرار گیرد.
روشنایی و فیتوپلانکتون
مناطق بزرگ پوشیده از آوار بر نفوذ نور خورشید تأثیر می گذارد. این وضعیت چرخه های زندگی پلانکتون ها را که پایه زنجیره غذایی اقیانوسی است تغییر می دهد.
جزایر اصلی زباله در این سیاره
جزایر یا تکه های زباله در اقیانوس آرام شمالی
دو جزیره یا تکه زباله در اقیانوس آرام شمالی کشف شده است ، اگرچه برخی از آنها به عنوان یک جزیره زباله تنها در اقیانوس اطلس شمالی رفتار می کنند. بسته به معیارهای تخمین ، مساحتی بین 700000 کیلومتر مربع و 15 میلیون کیلومتر مربع نشان داده شده است.
یکی از این جزایر تکه زباله شرقی است که بین سانفرانسیسکو و جزایر هاوایی واقع شده است. مورد دیگر وصله یا وصله زباله غربی در سواحل ژاپن است.
لکه یا پچ زباله شرقی
این اولین جزیره یا زباله ای بود که در اقیانوس کشف شد و اطلاعات بیشتری در مورد آن داریم. این محل در پیچ اقیانوس اطلس شمالی ، بین جزایر هاوایی و کالیفرنیا (ایالات متحده آمریکا) ، در حدود 1000 کیلومتری هاوایی واقع شده است.
گرداب آن در جهت عقربه های ساعت می چرخد و دنباله آن بین 1.6 تا 3.4 میلیون کیلومتر مربع محاسبه می شود. از طرف دیگر ، تخمین زده می شود که بین 6 میلیون تا 100 میلیون تن زباله داشته باشد.
لکه یا پچ زباله غربی
در مقابل ژاپن قرار دارد و تا حدودی کوچکتر از قبلی است.
جزیره یا زباله های اقیانوس آرام جنوبی
بین سواحل شیلی در شرق و سواحل استرالیا و جزایر اقیانوسیه در غرب واقع شده است. گرداب آن در خلاف جهت عقربه های ساعت می چرخد. مساحت تقریبی آن 1 میلیون کیلومتر مربع است.
تکه زباله یا جزیره اقیانوس اطلس شمالی
در مرکز اقیانوس اطلس شمالی ، بین برمودا از غرب و جزایر آزور در شرق ، در دریا به اصطلاح سارگاسو واقع شده است. گرداب آن در جهت عقربه های ساعت می چرخد.
جزیره یا زباله های اقیانوس اطلس جنوبی
در بین سواحل آمریکای جنوبی (آرژانتین ، اروگوئه و برزیل) و سواحل خلیج بنگال و کیپ امید خوب (آفریقا) واقع شده است. گرداب آن در خلاف جهت عقربه های ساعت می چرخد.
جزیره یا تکه زباله اقیانوس هند
این در سال 2010 کشف شد و در سواحل آفریقای جنوبی و ماداگاسکار و سواحل استرالیا ، در مرکز اقیانوس هند واقع شده است. گرداب آن در خلاف جهت عقربه های ساعت می چرخد.
بیشتر بدانیم :بزرگترین تولید کنندگان زباله پلاستیکی
بازدیدها: 578
