توضیحات
یکی از نکات کلیدی در بحث پسماندهای بيمارستاني، تمایز میان پسماندهای تولیدشده در مراکز بهداشتی/درمانی با مفهوم پسماندهای بیمارستانی است. بر اساس تعریف قانون مدیریت پسماندها ( 1383 )، پسماندهای پزشکی/بیمارستانی یکی از پنج نوع پسماند طبقه بندی شده اند:
«پسماندهای پزشکی (بیمارستانی) به کلیة پسماندهای عفونی و زیان آور ناشی از بیمارستانها، مراکز بهداشتی، درمانی، آزمایشگاههای تشخیص طبی و سایر مراکز مشابه گفته می شود .»
همچنين متن قانون در خصوص پسماندهای ویژه اینگونه تصریح کرده است:
«پسماندهای ویژه به کلیة پسماندهایی گفته می شود که به دلیل بالا بودن حداقل یکی از خواص خطرناک از قبیل سمی بودن، بیمار یزایی، قابلیت انفجار یا اشتعال، خورندگی و مشابه آن به مراقبت های ویژه نیاز داشته باشند و آن دست از پسماندهای پزشکی و نیز بخشی از پسماندهای عادی، صنعتی و کشاورزی که نیاز به مدیریت خاص دارند، جزء پسماندهای ویژه محسوب می شوند .»
به طور کلی پسماندهای مراکز بهداشتی/ درمانی به دو دستة عادی و ویژه تقسیم می شوند. به پسماندهای عادی «شبه خانگی » و به پسماندهای ویژه «خطرناک » گفته می شود 1. حدود 75 تا 90 درصد از پسماندهای تولیدی این مراکز عادی، و حدود 10 تا 25 درصد از آنها را پسماندهای ویژه تشکیل می دهند ) .)World Health Organization, 2012
مدیریت پسماندهای حاصل از خدمات پزشکی هسته ای و پسماندهای پرتوزا بر اساس متن قانون در حوزۀ وظایف سازمان انرژی اتمی قرار می گیرد
1. برای تصریح مفهوم پسماندهای بیمارستانی به تعریف ارائه شده در مصوبة «ضوابط و روشهای مدیریت اجرایی پسماندهای پزشکی و پسماندهای وابسته » اشاره می کنیم. بر اساس این مصوبه پسماندهای پزشکی ویژه عبارتند از:
«کلیة پسماندهای عفونی و زیان آور حاصل از بیمارستانها، مراکز بهداشتی، درمانی، آزمایشگاههای تشخیص طبی و سایر مراکز مشابه که به دلیل بالا بودن حداقل یکی از خواص خطرناک از قبیل سمی بودن، بیمار یزایی، قابلیت انفجار یا اشتعال، خورندگی و مشابه آن به مراقبت ویژه نیاز دارند » )مصوبة هیئت وزیران، 19 / 12 / 1386 (.
به فرایند تبدیل پسماندهای بیمارستانی/پزشکی ویژه به پسماندهاي عادی، عادی سازی یا بی خطر سازی گفته می شود . منظور از این اصطلاح اِعمال روشها و فرایندهای خاص بر روی این پسماندهاست، به گونه ای که عوامل بیمار یزای احتمالی از درون تودۀ پسماند زدوده یا غیرفعال شوند. بر اساس مادۀ 7 قانون مدیریت پسماندها ) 1383 ( مسئولیت مدیریت اجرایی بی خطرسازی پسماندها برعهدۀ شهرداریهاست.
لازم به ذکر است كه اصطلاح پسماندهای بیمارستانی برای اطلاق به این نوع پسماندها بیشتر در نهادهای جمع آوری و دفع که همان شهرداریها هستند به کار برده می شود ؛ و اصطلاح پسماندهای پزشکی بیشتر در نهادهای مربوط به تولید، آماده سازی، جد اسازی و ذخیره سازی که همان مراکز بهداشتی/ درمانی هستند، به کار می رود.
باید در نظر داشت، بر اساس متن قانون، منظور ازپسماندهای بیمارستانی همان جزء ویژۀ این پسماندهاست، زیرا صراحتا به خصوصیاتی مانند عفونی و زیان آور در تعریف اشاره شده است. در ادبیات مصطلح نیز در بیشتر موارد، منظور
از پسماندهای بیمارستانی، جزء ویژۀ این پسماندهاست، و شامل پسماندهای عادیِ حاصل فعالیت های غير زیان آور نیست.
این پسماندها، با توجه به ماهیتِ خدماتِ درمانی و بهداشتی، عموماً متفاوت از پسماندهای عادی هستند و از همین رو اِعمال راهکارهای ویژه برای مدیریت آنها ضروری است. مدیریت نادرست اینگونه پسماندها کارکنان بخشهای پزشکی، درمانی، بهداشتی، کارکنان بخش جمع آوری پسماند، بیماران و در مقیاس بزر گتر کل اعضای جامعه را در معرض عفونتها، مخاطرات و جراحتهای احتمالی قرار می دهد . یکی از اشتباهات رایج در زمان جمع آوری و حمل پسماندهای بیمارستانی ، استفاده از خودروهای دارای سیستم فشرده ساز می باشد که با توجه به ریزش شیرابه از اینگونه خودروها خطرات مذکور را چند برابر می نماید.
بازدیدها: 191
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.