ضوابط زیست محیطی محلهای دفع پسماندهای عادی
این ضوابط به استناد ماده ۱۲ قانون و ماده ۲۳ آیین نامه اجرایی مدیریت پسماندها و به منظور کاهش اثرات مخرب زیست محیطی فعالیتها، مکانها و تأسیسات مرتبط با پردازش، و دفع پسماندهای عادی از جمله کلیه اماکن دفن و بازیافت تهیه گردیده است.
ماده ۱: تعاریف و اصطلاحات به کار رفته در این ضوابط، همان تعاریف مندرج در قانون و آییننامه اجرایی مدیریت پسماندها میباشد.
ماده ۲: در انتخاب محل دفع پسماندهای عادی، باید کلیه معیارهای زیستمحیطی، زمینشناسی، هیدرولوژی، هیدروژئولوژی، توپوگرافی،فیزیوگرافی، اقلیمی، خاکشناسی، مناطق چهارگانه تحت مدیریت سازمان، حریم خطوط انتقال مواد نفتی، آب و نیرو، راههای دسترسی، مناطق جمعیتی و سایر معیارهای مندرج در این ضوابط در نظر گرفته شوند.
ماده ۳: محلهای دفع نباید در مسیر و حریم رودخانههای فصلی و دائمی، مسیلها و آبراهههای منتهی به رودخانهها واقع شوند.
ماده ۴: محلهای دفع بایستی خارج از محدوده سیلاب با دوره بازگشت سیل ۱۰۰ ساله واقع گردد.
ماده ۵: انتخاب محلهای دفع در مناطقی مانند تالابها، باتلاقها، مردابها، دریاچهها و برکهها و موارد مشابه ممنوع است.
تبصره: محل دفن باید حداقل یک کیلومتر از مناطق یاد شده فاصله داشته باشد.
ماده ۶: محل دفع باید حداقل یک کیلومتر از آبهای جاری فاصله داشته باشد
ماده ۷: محل دفع باید حداقل یک کیلومتر از سواحل شمالی و جنوبی کشور فاصله داشته باشند.
ماده ۸: محل دفع نباید روی آبخوانهایی که منبع تأمین آب منطقه است، انتخاب شود.
تبصره: محلهای دفع نباید در فاصله کمتر از ۴۰۰ متر از هر گونه چاه آب و یا در بالادست چاههای آب شرب قرار داشته باشد.
ماده ۹: محلهای دفع نباید در مناطقی که به عنوان تغذیه آبهای زیرزمینی محسوب میشود، واقع شود.
ماده ۱۰: محل دفع نباید در منطقهای انتخاب شود که در آن، سطح آب زیرزمینی در ۱۰ ساله گذشته، در عمق کمتر از ۵ متر بوده است.
تبصره: در طراحی مهندسی محل دفع، گودبرداری به گونهای صورت پذیرد که پایینترین بخش محل دفن، با سطح آبهای زیرزمینی دراز مدت منطقه حداقل ۲ متر فاصله داشته باشد.
ماده ۱۱: محل دفع باید حداقل ۱ کیلومتر از سازههای هیدرولیکی فاصله داشته باشند.
ماده12: محل دفع نباید در شاخههای اصلی خشک یا آبی منتهی به سدها انتخاب شود.
ماده ۱۳: محل دفع نباید در مناطقی با احتمال بروز بهمن، سیل، رانش زمین، مناطق ناپایدار و سایر حوادث غیرمترقبه طبیعی واقع شوند.
ماده ۱۴: احداث مراکز دفن در درهها و مناطقی با سنگ بستر درشت دانه و متخلخل، مخروطه افکنه، دارای پی سنگ آهکی و دولومیتی کارستی، سنگهای انحلالپذیر و گنبدهای نمکی ممنوع است.
ماده ۱۵: مکان دفن نباید در مسیر و حریم گسلهای فعال شناخته شده و گسلهای پنهان قرار داشته باشد.
ماده ۱۶: محل دفع باید ۲۰۰ متر از محدوده های قابل پیشبینی برای خطرات زمین لرزه فاصله داشته باشد.
ماده ۱۷: مساحت منطقه انتخابی به عنوان محل دفن باید به اندازهای باشد که براساس برآورد کمی تولید پسماند، دوره دفن حداقل ۱۰ سال را پوشش دهد.
ماده ۱۸: احداث محلهای دفع بر روی ذخایر معدنی ممنوع است.
ماده ۱۹: از نظر بادهاب غالب محل دفع نباید در بالادست مناطق جمعیتی واقع شوند.
ماده ۲۰: محل دفع نباید در داخل مناطق حفاظتی تحت پوشش سازمان قرارداشته باشد.
تبصره: محل دفع باید حداقل یک کیلومتر از مناطق فوق فاصله داشته باشد.
ماده ۲۱: از نظر زیبایی شناختی، به گونهای عمل شود که محل دفن از مناطق جمعیتی، راهها، تفریحگاهها و مانند آنها چشمانداز نداشته باشند.
ماده ۲۲: محل دفع باید از حریم فرودگاههای بینالمللی و محلی به ترتیب ۸ و ۳ کیلومتر فاصله داشته باشد.
ماده ۲۳: برای دسترسی آسان به محل دفع پسماندها، جاده دسترسی با شرایط زیر در نظر گرفته شود:
الف) عرض جاده دسترسی در شهرها حداقل ۶ متر و در روستاها حداقل 5/4 متر باشد.
ب) حداقل ترافیک داشته باشد.
ج) در تمام شرایط آب و هوایی فصول سال قابل استفاده باشد.
ماده ۲۴: فاصله جاده دسترسی تا منطقه مسکونی باید به گونهای باشد که فعالیتهای حاصل از رفت و آمد و عملیات دفع برای منطقه آلودگی صوتی ایجاد نکند
ماده ۲۵: زمینهای شامل مکانهای باستانی و تاریخی که در فهرست آثار تاریخی–ملی قرار دارند، نباید به عنوان محل دفع انتخاب شوند و حداقل فاصله محلهای دفع با مراکز تاریخی و باستانی باید ۳ کیلومتر باشند.
ماده ۲۶: مراکز دفع باید از جاده اصلی، بزرگرهها و آزادراهها، حداقل ۳۰۰ متر فاصله داشته باشد.
ماده ۲۷: محل دفع باید حداقل ۱ کیلومتر با مناطق موجود یا توسعه آتی مسکونی، بیمارستانی، آموزشی، زیارتی، تجارتی و صنعتی فاصله داشته باشد.
تبصره: در محدوده حداقل ۵۰۰ متری از مرز محل دفع پسماندها نباید هیچگونه توسعه مسکونی صورت گیرد.
ماده ۲۸: محلهای دفع باید حداقل ۵۰۰ متر از خطوط انتقال نیرو، نفت و گاز فاصله داشته باشند.
ماده ۲۹: دفن پسماندهای ویژه، بیمارستانی و تخلیه انواع فاضلاب در محل دفن پسماندهای عادی ممنوع است
ماده ۳۰: مدیریت های اجرایی پسماند حداقل ۲ سال مانده به پایان زمان بسته شدن محلهای دفن موجود با رعایت ضوابط زیست محیطی، نسبت به انتخاب و معرفی مکان جدید در قالب طرح جامع مدیریت پسماند با تأیید کارگروه استانی و نظارت عالیه وزارت کشور و نیز ارائه طرح تعطیلی و باز گردانی محل دفن (restoration) به سازمان اقدام نمایند.
ماده ۳۱: سوزاندن پسماندها در فضای آزاد (Open Space burning) در محلهای دفع ممنوع است.
ماده ۳۲: با توجه به محدودیتهای مکانی، زمین شناسی، توپوگرافی و اقلیمی در استانهای شمالی کشور، کارگروه استانی مدیریت پسماند میتواند ضوابط محلی ماده های ۶، ۷، ۱۰ و تبصره ماده های ۵ و ۸ را تعیین و جهت تصویب به شورای عالی حفاظت محیط زیست ارسال نماید.
ماده ۳۳: بسته شدن محل دفن باید ظرف مدت یکسال پس از توقف عملیات دفن انجام شود و پایش محل دفن باید به مدت ۱۵ سال بعد از تعطیلی آن انجام گردد.
ماده ۳۴: نظارت بر حسن اجرای این ضوابط بر عهده سازمان است
بازدیدها: 25
